Sigarayı da bıraktım seni sevmeyi de
Seher vakitlerinde vuslat düşlemeyi de
Eczasız cerihamın tebessümümde izi
Aşikârdır, saklanmaz kara sevdanın gizi
Uykunun iki misli sükunet var çehrende,
Uyandırmıyor seni kalabalık, gürültü.
Bir ömür yorgunluğu oturmuş gözlerinde,
Sanma seni uyutan iki katlı bir örtü...
Ayıkmaz perdesi kalkmış göz, kalksa da örtü.
Yokluğun zemheri rüzgarı gibi esiyor,
Köze dönmüş gönlümü harlıyor bu rüzgarlar.
Uzaklarda bir nefes, nefesimi kesiyor,
Gelmeden hiç o nefes, gelir mi ki baharlar?
Bir eksiklik değil de, bir hiçlik var içimde,
Bir zaman rüzgarı değdi asırlık aşkıma,
Kudreti bu kadarcık mıydı zamanın? Hayret!
Defâatle günleri çevirse de akşama,
Gönlümdeki lâhzanda güneş hiç batmaz, seyret!
Zaman zaman dediğin ilaç değil eziyet,
Her devirde son kuşak tenkite muhataptı.
Her asırda insanlar elbet yanlışa saptı.
Lakin hangi çağda ahlak bu denli bitaptı?
Hangi zaman sefahet hakka dahi girdaptı?
Bir kuşak ki geliyor yarına kirlenerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!