gözlerindeki kömür parçacıklarıyla siyaha boyanmak isterdim
ömür boyu senden bir iz taşımak
ve seni hiç unutmamak için...
sınavlarla geçti hayatım
doğruyu bulana kadar yanlışım çok oldu
zaten bütün doğrularımda üçlü yanlışlarda heba oldu
bir de aşık olmaya kalktık
daha geçememişken gönül dersini
sevdaları da alttan alan yine ben oldum
küçükken hep uçmak isterdim mavi semalarda
düşündümde sevgilim şimdi
bir teşekkür borcum var sana
çünkü;
gözlerinin maviliğinde uçmayı öğrettin bana..
onlar;
yetim kalan çocukların anaları
öksüz kalan bebelerin babaları
onlar;
kiminin abileri,amcaları,dayıları
yazılan sözlüklerde bulabilirsin her sözcüğün anlamını
fakat hiç bir lügat anlatamaz hayatın manasını
yaşarsan öğrenirsin
dört kitapta da yazar ahiretin kuralları
bilemezsin
yaaa işteee
nasıl bir sevgiyse bu
elime aldığım her kalem seni yazar oldu
zaten seni seven herkes
ya şair ya yazar oldu..
gözlerinin ürkekliğinde öğrendim sevmeyi
her an nemlenmeye hazır bakan gözlerinde
öksüz bir çocuk gibi
vakitsiz çiğ düşmüş yaprak yeşili gözlerinde
ve damarlarındaki kanı gösterecek kadar kar beyazı teninde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!