MUHAMMET
Gönül pınarından muhabbet akar
Dinlemeğe doyamadım Muhammet,
Yüzünde tebessüm gülleri açar
Koklamağa doyamadım Muhammet.
İnsanlık şerefi sende yüceldi,
Adalet duygusu kemale erdi,
Girdiğin her gönül çiçekler verdi
Toplamağa doyamadım Muhammet.
Sözlerini hafızama nakşettim,
Ümmet olduğuma nice şükrettim
Adın duydum, salavatla zikrettim
Söylemeğe doyamadım Muhammet.
İbrahim der Resul bilir derdimi
Düşlerime gel de göster kendini,
Hasan, Hüseyin’i Ehli beytini
Görmelere doyamadım Muhammet.
Kayıt Tarihi : 2.9.2009 09:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!