Muhammedim. Şiiri - Necdet Erem

Hasretinle yanarım, kıl maveradan nazar,
Rahmetellilalemin, adın Kur-an’da yazar,
Sünnetin hakikati, küfrün fendini bozar,
Karanlığa ışıksın, Güneşim Muhammedim.

Dünya ukba aşkınla, dönüp ederken pervaz,
Mü-min senin dersinle, Allah’a eder niyaz,
Açtığın nurdan şehrah, âleme veriyor haz,
Aşkınla pür sevdayım, Sevgili Muhammedim.

Senden sonra bu dünya, artık yaşanmaz oldu,
Sevginin kardeşliğin, yeri kin nefret doldurdu.
Mütebessim yüzleri, düşmanlıklar soldurdu,
Bırakma bizi nolur, Umudum Muhammmedim.

Cebeli nurda müştak, âşıklar yolun gözler,
Ne olur gel Sultanım, dermansız kaldı dizler,
Hakka giden her yoldan, sana çıkıyor izler,
İzlerinden ayrılmam, Rehberim Muhammedim.

Yine bir kutlu doğum, ufkumuza serpti nur,
Âlem aşkınla coştu, bilcümle buldu huzur.
Küfür zeval buluyor, gel asra mührünü vur,
Ey Risalet tahtının, Sultanı Muhammedim.