Bülbül güllere şarkılar söylemez oldu
Söylenir muhammedi muhammedi diye
Güller muhammedimi kıskanır oldu
Dövünür muhamemedi muhamedi diye
Çiçekler utanır oldu güzelliğinden
Aşk acı çeker oldu muhammedsizlikten
Dünyada bütün duygular tek bir ağızdan
Yakınır muhamedi muhammedi diye
Ceylan kaçmaz oldu muhammedsiz yerlerde
Durmaz ağlar muhammedi soyler her yerde
Parçalanır yetim ceylan aslan ağzında
Yem olur muhammedi muhammedi diye
Aşk yarimin kollarında ölmekse eğer
Bütün cihan onun tek zerresine değer
Bunu görmeyenler var gözlerindeyse fer
Ağlarlar muhammedi muhamedi diye
Senle olunca mısralar ancak gül kokar
Kıt'alar bir anda gül bahçesine döner
Seninle şiir kendini yeniden yazar
Okutur Muhammedi Muhammedi diye
Her gününü seni aramakla yaşayan
İsmin anıldığı zaman aşka soyunan
Nice bekirler, osmanlar var sızlanan
Ağlarlar Muhammedi Muahmmedi diye
Ahir zamana gelen bu son ümmet
Gözleri yolda seni bekler ey Muhammet
Sana mecnun olmuş adeta son bir gayret
Çırpınır Muhammedi Muhammedi diye
Kayıt Tarihi : 23.4.2015 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlu doğumda yazdığım il birinciliği aldığım şiirim Şiiri yazdığım tarih 12.03.2012
eşsiz bir anlatım, çok beğendim, kalanını dürüm yapıp yarışmaya gönder birinci seçerler ablalar abiler seni..
TÜM YORUMLAR (1)