Muhammed-ül Emin Şiiri - Cahit Konut

Asla yalan söylemezdi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.
Hiç bir kötü söz demezdi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

En güzel ahlâk sahibi,
İrfanı, ilmi-edebi.
Varlığımızın sebebi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Kulda kusur aramazdı,
Dünya için hiç kızmazdı.
Haset duymaz, öç almazdı,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Zalimler ile savaştı,
Mazlumlar ile barıştı.
Adalete tam erişti,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Konuşması az ve özdü,
Fakir-zengin ayırmazdı.
Hiç kimseyi kandırmazdı,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Kadınlara değer verdi,
Köleler özgürdür dedi.
Emanetin sahibiydi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Ümitsizliğe düşmezdi,
İsteyeni çevirmezdi.
Kalbi kırıcı olmazdı,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Taşa, putlara tapmadı,
Komşu açken, tok yatmadı.
Helâle, haram katmadı,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Verdiği sözden dönmezdi,
Asla kaba davranmazdı.
Temizdi, kirli gezmezdi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

İnsanın örnek aldığı,
Hakk’ın “Habibim” dediği.
KARAC’OZAN’ın sevdiği,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

Cömertti, israf etmezdi,
Çalışkandı, boş durmazdı.
Çocukları hiç üzmezdi,
O, Muhammed-ül Emin’dir.

09 Kasım 2019 GÖLBAŞI