Muhammed Tuver Şiirleri - Şair Muhammed ...

Batık gemiden izledim gece yakamozu
Sarhoş rakısına düşen bir zeytin tanesiydim
İki kör kuyuya düşerken

Eteklerindeki firengiyi cebine koydu
Hayallere aşık olanlar

öfkemi yıkıntılarıma gizliyorum
ben yokken sensiz duvarları özlüyorum

korkacak kadar küçük
konuşacak kadar büyük
susacak kadar olgun

''Suskunluk intiharsa
Konuşmak da benim kendimden aldığım intikamımdır...''



Yaşamışlığım

Acem gülü’ne


kentim
beni neden yalnız bıraktın
bir kölenin ağlamalarıyla

zehrini endamından alır gözlerin

cehennem her ateşini bana yakar

zehrini endamından alır gözlerin

Nice mermerlere bastı ayaklarım
Kırılanların hiçbiri benden değildi
Yürüyen ben değildim hiçbir zaman
Yürütendim zamanın gölgesini

Közün içine düşen ellerimi küllerle süsledim

Perdeleniyor gözlerdeki son oyun
Karalanmış kağıt üzerine
Ve sularla yazılıyor
Ekinlerin hasat sonrası topraktan ayrılışı
Titrek bir gülüşün korkusunda saklıydı
Terkedilecek mevsimin sancısı

yaşayacak kadar zamanım yok
aslında ölüme beş var
baldırana banmışım
abanmışım belki de
yalnızlığa adanmışım
vefama yenik düşmüş

'kalem kırılınca yazılacak ne kalır'
demedim hiçbir zaman
sayfalar ne saklayabilir gerçekten başka
dilime dokununca kelimeler
senden uzaklaşacağım
EY AŞK

Yıldız Tuver'e

Bir sancıdır çeker dururum
akşam sabah yılgın bedenimde
iki kürek bir kayık bir de deniz
dolu bir bardak içinde