Lisans eğitimi be öğretmenlik
Acele ederdik bir gülüşü görmek ve
serinliği Tekrar geri getirebilmek için
Kalabalıkların gözleri büyülü bir anlamı gizlerdi
Acele ederdik bir vedayı başlatmaya
Kitabını evde unutan çocukların telaşları bakışlarıma anlam katıyordu
Sözcüklerin anlamıydı bizi soysuzlaştıran
Erken uyanan işçilere biletlerin ne anlama geldiğini sorabilmekti bizim cesaretimiz
Doğruların bizden yana olduğunu gösteren tüm belgelerimi sakladım
İçimden geçen haykırışları takvimlere not almaya çalıştım
Tekrar yemin ediyordum af dilenmek için
Tekrar çıkıcaktam patikalara yalnızların cesaretini bulabilmek adına
Bir aşk reçetesi yazmalıydım kendime
Çözebilen kişilere hayret edermişcesine
Çamurla kaplanmış yüreğim soluk vermiyordu
Bizlere..
Duyduğumuz seslere yabancılaştığımız vakit
Adındı bana her güzelliği söylettiren
Adındı saatlere zamanı uzattıran
Bakışların dururken gülmeye anlam veren kimlerdi ki
Her başlayan bir okunuş seni tekrar ettirirdi eksilmezdin hiçbir yerden
Her çiçek tarlasında gölgeni hayal etsem bir daha dokunabilecek miydin
Yürüyüşlerine hayran olduğum insanlar
Çabucak götürdükleri hayallerine sanki
Zincirler vurulmuştu
Kadınların hayıflandıkları beyazlıkları görmek
İsterken mücbir sebeblerle yoldaşları olmak
Sökülmüş parke taşları gibiydi bedenim hep çıplaktı
boyunduruğu olmayan bir mahmurluk içinde
keyifle seyir etmekteydi gölgemiz
Yoldaşları yok olan bir kalbi eksik etmiyordum kendimden
bazen tükenecek gibiydi çiçeklerin renkleri
Israra gerek var mıydı nehirlerin şırıltısına
Özlüyordum her geçtiğin yolu
Dirilttiğim kelimeler haber edecekti güzelliklerini
Yıkılmış ve virane olan çehrem
Taşıdığım kitaplarda tekrar dile gelirdi
Gecikirdi beklediğimiz hayaller
Kendisi misafir sevgileri taşırdı
Kaldırımlar benliğimin kimliğiydi
Üstüne basarak geçtiğimiz ilanları
Saklamaktı maharetimiz
Şehvetimiz bir kadını kucaklayacak kadardı
Susan bir seyyar satıcı bizi ne kadar ürkütebilirdi ki
Bir çığlığa uyanıyorum gecenin karanlığında
Rüyalarımın benden alacağı vardı dünyada
Doğduğumda kulağıma okunan ilk sözcüktü senin adın
Dalgaların kıyıya vuruşu seni aklıma getirirdi
Bir an senin geliceğini sanıverdim
Bir dünya barındırıyordu geçen gemiler çocuklar düşücek gibi oluyorlardı
Ellerime değen bir kadının parmakları bize anlamlı bir pusulaydı
Uzun bir yol gerekecekti gözlerimin yorulması için
daha anlayışlı olmak sessiz olmanın bir günahı olabilir miydi acaba ?
Çocukların suskunluğuydu dilimizi çözen
bir bebeğin gülümsemesi bizde bazen yeni
bir aşk yaratırdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!