Şiir yazmayı seviyorum
Aklımda hep sen varsın,
Düşüncelerimde hep sen,
Her an, her yerde seni ararım,
Kokunu özlerim, sesini dinlerim.
Seni düşünmekten uyuyamam geceleri,
Sıcağı yüzümde hissettim çayın
Akşamın serinliğiyle birleşti
Kuşların cıvıltısı arasında
İçtim yudum yudum keyifle
Bardakta dans eden buharları izledim
Aslında sensiz hiçbir şeyin tadı yok,
Gözlerimde anlamı kalmaz renklerin.
Yalnızlıkla geçen saatler bomboş,
Kalbimde bir hüzün, bir özlem yankılanır.
Sabah güneşi doğsa da gökyüzünde,
Gökyüzü turuncuya boyandı yavaşça,
Güneşin son ışıkları hala sıcaklığını bırakırken tenimde,
Ve akşamın hafif esintisi estiğinde,
Açılır kalbimde akşam çiçeği.
Rengi hafif solgun, ama güzelliği hiç solmaz,
Akşam güneşi yavaşça batarken,
Sessizce düşüncelerim dalgalanır.
Gökyüzünde renk cümbüşüne dalar,
Sen varsın aklımda, yüreğimde saklı.
Günün son deminde, ışık kızıllaşır,
Akşamın serinliği düşerken yavaşça,
Gökyüzünde yavaş yavaş sararıp solduğunu sezerim.
Ve bir kızıl alev gibi battığını görürüm,
Gözlerim kamaşır güzelliğiyle.
Güneşin son ışıkları uzaktan yanıma sıçrar,
Gün batarken akşamın serinliği,
Yavaş yavaş sararır her yeri.
Ve ben yalnız başıma kaldığım zaman,
Hatıralarla dolu bir dünya burada.
Akşamın hüzünlü meltemiyle,
Gün batımında hüzünlü bir sessizlik var,
Hava kararıyor, gözlerim kapıyor.
Akşamın gelmesiyle, içimde bir hüzün,
Karanlık düşüncelerle doldu kalbim.
Bir zamanlar güneş gibi parlayan hayallerim,
Akşamın hafif esintisiyle
Sokakların sessizliği birleşir
Uzaklardan gelen ezgiler eşlik eder
İnsanın içini huzurla doldurur
Bir çocuğun neşeli kahkahası
Akşam olur, kalbimde bir sızı başlar,
Ruhumun derinliklerinde yalnızlık çığlar.
Gökyüzünde yıldızlar ışıldarken,
Gönlümde hüzünler bir bir uyanırken.
Bir melankoli kaplar içimi, sarar dört bir yanımı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!