Muhammed (Sav) 'i Anlatmak

Yetmiyor kelimeler,
Anlatmak için O'nu.
Annemizden, babamızdan,
Belki de kitaplardan öğrendik soyunu.
Şiirlerde okuduk hep,
Ay yüzlü, gül kokulu,
Rahman'ın ilk müslüman kulunu...

Muhammed dedik, Ümmet-i Muhammed'iz dedik.
Allah'ın kuluysak, habibini severiz dedik.
Ezan-ı Muhammedî'de
Şefaat senden, Ya Resulullah dedik.
Biz O'nu duymadan, koklamadan,
Hatta görmeden sevdik...

Karalamaya çalıştılar, olmadı.
Küfrettiler O'na,
Ama O'nun ümmeti yılmadı.
Yaşattı O'nu gönüllerde,
Hayata bağladı dillerde,
Gül yüzünü gördü, mis güllerde...

Rüyalarda görmeyi diledik,
Ya Nebî, bize de görün dedik.
İstedik...
Belki görenlerimiz oldu O'nu,
Ama yetmedi, yine bekledik,
Çünkü doyulamaz O'na, her an özledik...

Dedik ya, kelimeler kifayetsiz kalıyor,
Nefesler tükeniyor, heyecan doruğa çıkıyor,
Tekrar, bir kez daha yeniden anlatabilmek için O'nu.
Unutulamayacak sonsuza kadar,
Bırakılamayacak, Güller'in Efendisi'nin o kutlu yolu...