Ne zor şeymiş aşk!
Bir dert ki dermanı da kendisi,
Bir ağrı ki acının ta kendisi,
Gelsen keşke bir rüzgar serinliğinde;
Kaybettiğim mutluluğu getirsen.
Bir su başı,
Bir ağaç gölgesi,
Azığımda bir avuç sevda,
Ne yapacaksam sevda ile yaparım ben.
Çay demleyeceksem bir tutam sevda,
Yolları, dağları aşacaksam,
Kalpler gece ile yarış içinde
Karanlık çökmüş yeryüzüne
Umut kayıp
Nerede?
İnsanlar sebepsiz sokakta
Binlerce ayak dövüyor her gün
Yapa yalnızım dört duvar arasında
Derin mevzularla kafam ağrımakta
Arsız gönül yine yine ağlamakta
Umudum kalmadı yeni yarılara
Seven bu kalp her şeye katlanmakta
Rüzgar beni yerden yere savurmakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!