Muhammed Mustafa Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Muhammed Mustafa var kalbimin merkezinde,
O 'nu ölüden saymam; O en diri olandır.
En büyük peygamberlik mührü O 'nun elinde,
Yalnız peygamber değil, O en büyük insandır.

Yüzyıllardan beridir güzelliği solmadı,
Milyonlar O 'ndan başka nefesi solumadı,
Bir seldir ki; tek engel O 'nu durduramadı,
Sönmeyen ateş gibi yüreklerde yanandır.

Davranışlarına bak, tek yanlış bulur musun?
Sözü bir, yaptığı bir, hiç karşı durur musun?
Öyle berrak kaynağa tozlar kondurur musun?
O, hayırsız çöllerde hayırla uyanandır.

Güneştir ki; ışığı ne söndü, ne eksildi,
Yağmurdur ki; hep yağdı. Ne durdu, ne eksildi,
Tanrı 'nın buyruğunu hep aldı, hep bildirdi,
Menzilleri aşarak vahaya uzanandır.

O 'nunla cana geldi kurumuş, bitmiş hayat,
O bir kapı; ardında hayır, hayrat, hasenat,
Ardından gidilecek durdukça bu kainat,
Muhammed bir kıblegah, Muhammed bir canandır.

(ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 94-95/100)