Muhammed Mahmut Özkaynak Şiirleri - Şair ...

Muhammed Mahmut Özkaynak

Gören gözüm sönüyor,
ferinde pusmuş sarılık.
Karanlık bastırırken nûr’a,
alçalan aydınlık da alçak!
Taşıyamadığım avazlar taştı yüzümden,
bastığım tahta yaş.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak


basiretim takılı kaldı
ben bir balık ağlarında çırpınan.
sensin hüsran, sendin reva
olamadım zahmet ellerinde
ardı sıra ölüm bekler, sensin ölümü bekleten yaşama hıncım

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak

zülüflerinden salınır, kastın mı var bu canıma?
sevdanın seçkini, kara yazılmış ah yarına
güzü tut, yüzün düşer düşler gibi aklıma
gönlü tut, berceste dağlanmış bağrıma.

şimdi ne sanem girse kalbe berhava

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak


genç gecenin gölgesinde,
akıl tutuk tutunamamışların mahvına.
peşi sıra sığıntı ruh yekvücut.
boşanmış zincirlerden salıncak bir omurga,
kalbiyse bulanık hep gecenin çocuklarının.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak

Neyim alık,
hangi tahrik ehlileştirdi çoşkunluğumu
kargaşam kavramıyor kavgamı.
İçimde dolaşan hispanik temayül,
ruhumu sızdırıyor kalbimin garganakından
yağmur atlıyor kederimize bulutlardan

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak

Ne yol yürünür baştan, ne ayrıdır doğru yanlıştan.
Bulanık aynam mevzi, hükmüm yağar gözüm yaştan.
Ağırlığınca yaşım kalender, deli civan canım bozgun aşktan.
Gönlüm yenilmez, kırılır imkanları gömen telaştan.

Ne gurbette yerim, ne büsbütün halk içinden.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak

Ağırlaşır suretler, toprak ağırlaşır da adem kök salar diplere.
Mevte mündemiçken muhtaç olduğum hayr, çekilir kopartılırsın derinlerce.
Derinlerde binlerce neden verilse binine de kök salarsın.
Bir soluklanma ki gölgelikler, ben bilmezdim ateşin gölgesi yoktur.
Palazlanmış başak aşıktır ki ezilir değirmene.
Maruzum ki kuşlar ağaçta uyur da yollarda ölür.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak

Tarumarın ellerinde, bozgunların kaç dirhem ederdi.
Bil sen zaruri bu kader derdi ah bilsen ne kadar ederdi.
Gazabın dirildi aymazdan, bir pustu soluduğun nefes,
Söndüremezdi nurunu gayrı neye yaradı bu heves.

Dem bu ya! vardı ödenecek bedellerle hesabımız.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak


Bilirim.
Korunaklar içinde korunaksızdır rabsiz.
Örselenir, sarsılır gönül çeperi ki niyetler habis.
Temaşagâh içinde rüsvalıktandır kefenler.
Beklemek ise muhakkak ki kepaze bir niyetleniştir.

Devamını Oku
Muhammed Mahmut Özkaynak


Bir çiçek verdim.
Çiçekler açtı cancağızımın saçlarında.
Bir sevda asılıydı şakaklarıyla bukleleri arasında.
Bilmezdi o, papatyaları senin için öldürdü çingene.
Bir sevda ki denktir ölü çiçeklere.

Devamını Oku