Karanlıkta gözlerin; ay ışığı kadar sessiz,
Bakışların gel dercesine sinsi,
Özlercesine aç.
İnan bana gelemem.
ölüm tamtamları bölerken uykumu
Sana ninni söyleyemem.
Kan kardeşim Zeki Aynaya ithafen
Hep seni düşünüyorum.
Erkenden yatıyorum görürüm diye.
Zaten başka göremiyorumki,
Gece gözlerine iner mehtab,
Sabah yüzündede doğar güneş.
Teninde yol alır usul usul.
Şarkılar sana yazılır hep
Çiçekler sende açar.
Kırlar seninle yeşerir seninle güler herşey
Büyük dalgalar sürüdü beni
Kucakladım yıldızları bir gece vakti.
Karanlığın izdihamında,
Mehtabı indirdim yeryüzüne
Bir rüzgar savurdu beni
Kalk; gidelim yolcu
İşimiz zor,yollar yaman.
Bunca güçlüğe karşın,
Çabucak geçiyor zaman.
Bir çıkrıktır bu yol,
Dudağımda yalnızlığın,
Yaralı türküleri.
Yüreğimde hasretin,
Sancısı var ne olur gel.
Buğulanmış gözlerim,
Bir ev yapmıştık seninle;
Temeli hayal,
Direkleri sevgiden.
Üzerineyse bir çatı koymuştuk;
Mutluluktan.
Bahçesinde rengarenk karanfiller vardı.
Issızlığına gözlerinin,
Göz değmemişliğine.
Savruluşuna saçlarının,
El değmemişliğine.
Ürkekçe sığımak güzelim;
Körpecik yüreğinin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!