Muhammed Kaya Şiirleri - Şair Muhammed Kaya

Kalbimin hassas olduğunu bildiğin müddetce kırmaya devam edeceksin bilirim... Sonbaharda solan çicekler gibi üzecek dökülen yapraklar gibi gururumu inciteceksin... Davranışların değişmeyecek, üzüdüldüğün şeylerin acınını tek tek çekdireceksin... Bana karşı, tavrın sana çok mantıklı gelecek, içten içe kendini bitireceksin Ve beni çok üzeceksin Beraber olan günlerimizi bi kenara koyup, bensizliği düşüneceksin... Beni gördüğünde mutlu olduğunu unutup, hüznü yanımda yaşayacaksın... Yaşatacaksın... Sesimi duymayıp duygularımı görmeyeceksin... İçten kızgınlığınla kelimeler sarfedeceksin... Ve beni çok üzeceksin Bi kafede otururken, üzerine çay dökülecek... Sen gülümseyerek yüzüme bakacak, bişey olmadı diyeceksin.. Keşke.. keşke geri dönebilsem dedirticek, yokluğunu bi hayli belli ettireceksin... Hatıralarının olduğu yerlerden uzak duracak yokluğunu öyle sineye çekeceğim... Ve üzüleceğim... Artık ayrılık kelimesi akıllarda yerini alacak, ciddi düşünceler icine gireceksin... Beni, hatıraları, sevgiyi unutup, yarınları düşüneceksin... Gözlerimdeki sevgiye yalan deyip, varlığını susturacaksın... Bir hafta içinde düşünüp, beni terkedeceksin.. Ve... Sözlerime inanmayıp, beni yaşamın derinliklerinde öldüreceksin...

Dur! ve vur hayatını kastedene savur... Zaten ve kalben hayatı kaydetmekle uyur... Yokluk ve zorluk içinden sesini duyur... Arkasına ve sonrasına temennide buyurur... Saklanmış ve yaslanmış olduğun kudreti, tecellide bulur... İzlemekte ve ilerlemekte olan hayat akışını durdur... Hayatı ve zaviyatı unut! korkularını içinde duyur...

Karşımdakiler asilsizdirler. Korkuları yetmez belki umutsuzlukları...
Yanımdakiler sebepsizdirler. Adımları sessizdir fakat kırıcı...
Arkamdakiler, önemsizdirler. Silüetleri gösterişli lakin sabır kaybedici...
Önümdekiler, saygınlardır. Yolları uç noktada ama ulaşılamaz değil...
Ve...
Kalbimdeki...

Sessizliği dinliyorum...
Sessizliğin içinden sesini duyuyor, yaşama haykırıyorum...
Sebepsiz sukunetinin adaletini sana soruyorum...
Sevgisiz suretini gülüşünün arkasında bıraktın. Gülüyorum...
Sanmaki adını unuttum susuyorum..
Sabrım, yokluğun müddetce irademde... Titriyorum...

Hayatı yanlışlar düzeltirdi. Yalanlar değil
Görmemek gerekirdi bazen. Görüp istemek değil...
Olumsuzluklara karşılık cesaretindir ön planda olan,
Yaşama karşılık bağlayıcı bir etki yapan.

Artık yorulur insan kalbi...