Seni bu kadar sevmeseydim
İhtimal severdin beni
Atsaydım gözlerinin önünde
Elimi falancanın omzuna
Herhalde derdin ki
Canım ne olacak yani
Karanlığın içinde kaldım
Bak yüzüme beni gör
Görebilirsen
Sessizliğin kulakları sağır eden çığlığını duymaktayım
Gel dinle benimle
Kim ne derse desin
Yalnız mutluların üzerine doğar güneş
Bal mutlu olunca tatlı
Rüzgar mutlu olunca güzel
Aynalar mutlu olunca dost
-I-
Bir kitap kaldırdı havaya
Sordu
Bu kitap kimin?
Benim demek isterdim
Olmayınca da oluyor ama
Sen olunca bir başka oluyor hayat
Benim sarı saçlı prensesim
Neden sarı diye sorma
Kumrala da sarı derler burada
Ne güzel Türk gözlerin vardı
Nasıl kaçışır şekerden insanlar yağmurun altında?
Değince damlalar eritecekmiş gibi sanki
Bizi aşık eden
Sonra da çekip gidenler
Bu insanların çocuklarıdır
Aşkımız da dahil her şeyden korkmaktadırlar
Aferin Muazzez
Çünkü sen
Bekleneni yaptın kendinden
Sevilir mi O,aman ne ayıp
Sezai bir tuhaf çocuk
Var mıdır benden başka
Şiir yazan sana ha?
Kim anlatır en mahrem sırlarını
Sana benden başka
Tanır mısın dostlarını
Veziri olsaydım haşmetli padişahın
Üç kıtaya hükmederdik beraber
Çok yardımım dokunurdu
Veziri olsaydım eğer
Bir gün açtırırdı kapısını haremin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!