Bir roman tutturmuşum illaki yazılacak,
Bir şiir tutturmuşum illaki okunacak,
Bir hayal tutturmuşum illaki yaşanacak,
Tutturmuşuz ille de ille de olacak.
Yalnızlıklar kendinden yola çıkmış,
İki büklüm boynu bükük çocuktum.
Sessiz sessiz çıktım o kentten,
Bağırsam da duyulmazdım zaten.
Sana geldiğim bu yolların tabelası senin adın,
Sana geldiğim bu yollardan geliyordun adım adım.
Sen bakarken gözümü çeviremiyorum,
Bakışların yarıda kalır diye.
Sen gülerken yüzümü çeviremiyorum,
Gülüşlerin yarıda kalır diye.
Ve,
Sen böyle güzelken ben sana doyamıyorum,
Şu birkaç güzel kelimeler için gözlerinden alıyorum ilhamımı.
Sanki şu ilham perileri gözlerinden doğuyor dünyaya.
Sanki hiç görmemiş gibi yüzünü her seferinde aynı âşık ve şaşkın bakışlarla seyrediyor olmam, senin varlığını bir gün bile normalleştirmeden her gün her zaman iyi ki varolduğunun farkında olmam ve dahasıca sana biçtiğim onca değerim sana olan paslanmaz sevgimin kanıtıdır. Ve sen sevgilim, birbirimize duyduğumuz bu sevgi ve şefkati anlatmaya gözlerimizin karşılıklı muhabbeti yettiği halde, o güzel yüzünü güldürebilmek adına bu kanıtları sana sunuyorum. Sonuçta her gülüşün kanıtıdır yaşamın. Çünkü ben sevgimize değil yaşama dair kanıt arıyorum.
Bazen yeni doğmuş bir melek bazen de tam on sekiz yıldır koruyucu meleğimsin.
Öyle güzel ve yaşam dolu ki her gün yeniden doğuyor bu melek.
Senin bu uykulu gözlerinden midir?
Yüzünün güzelliğinden midir yoksa kalbinin?
Benim bu uykulu gözlerim de yeni doğmuş, uykusuz gözlerim de on sekiz yıldır meleğimsin.
İnce ruhlu bir melek.
Bir şiir tutturmuşum adı sen tadı sen.
Yüzünde gördüğüm şu geniş zamanda neyin nesi.
Geçmişin olgunluğu, şimdinin mutluluğu, geleceğin heyecanı.
Bir şiir tutturmuşum yüzünün zamanı,
Bir şiir tutturmuşum yüzün misali.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!