Bahtımın kapısı açık değilken
Seni dinmeyen bir coşkuyla sevdim
Sevgim bir gül idi,sebepler diken
Seni Mevlananın aşkıyla sevdim
Beni hasretin vurdu,ayrılık değil
Kapkaranlık gecelerin
Aydınlığıdır, gözlerin
Dilimde aşk hecelerin
Haykırır hep hasret diye
Olsaydı bende bir resmin
Bir benmiyim aşk ateşinde yanan
Mahşere dek böyle yanayımmı
Başım koyup ayaklarına ey canan
Hep böyle gönlü yaralı kalayımmı
Güneşi taç diye giydireyim başına
Yine bir bahar tülleniyor ufukta
Kalpler ümitle bekler seher vaktini
Bülbüller şakıyor,vuslat dallarında
Buram buram bri rayiha...
Tütüyor ki tadı damakta
Sular uykuya yatmış gibi
Kalbime bıçakla vurdun
Serdin bedenimi yere
Söyle,niye tuzak kurdun?
Vurup öldürdün bir kere
Seviyormusun? ,diye sordun
Her doğan güne ben seni sordum
Yıldızlar bile artık gülmezmiş sana
Sevginle açan gülleri elimle yoldum
Yine sevmek isterdimde,değmezmiş sana
Hıçkırıklar düğümleniyor,kalbimin boğumunda
Karanlık bir diyara ebedi sürgündeyim
Çilelerim büzüşmüş,uçuk dudaklarımda
Yapayanlız kalmışım,ızdırap içindeyim
Gideceksen eğer bırakıp beni
Son bir kez boynuma sarıl,öyle git
Gönlüm uğurlasın giderken seni
Benden başka herkese darıl,öyle git
Yürü,sevgim olsun yoldaşın
Yağmur gibi varlığa hayat veren
O Sensin
Maveradan aleme güzellik seren
O Sensin
Gönüllere muhabbet gülünü diken
O Sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!