Büsbütün bu âlemde,
Görebildik mi her an Hak'tan neşe.
Büsbütün bu âlemde,
Hakkı, hakikatı göreceğiz elbet ki en büyük neşe.
Göreceğimiz gün olur,
Bir nefes ile başladı her şey...
Tek bir nefes.
Ama her zaman ki bildiğimiz nefes değil.
Hepsinden farklı, vedadan başkası değil.
Bu nefes ile dağıldı çoğu şey...
Geçen onca saat, onca zaman.
Cevaplanmamış onca soru, onca insan.
Giden onca saat, onca zaman.
Cevaplanacak olan onca soru, onca insan....
Herkes cevabının peşinde,
Her kim âşık, derdine arar devâ,
Arar da bulur mu o dertten şifâ.
Her kim âşık, bilmez mi kimden şifâ,
Oysa aşk imiş şifâ, Hak imiş her derde devâ.
-M. Eren ŞAHİN
Kelime dediğin şey nedir ?
İnsan süzgecinden geçmeyen,
İnsan zihnine uğramayan,
Kalpten yol almayan,
Kelime, kelime midir ?
Her şey zamanla oluyor...
Kopuyoruz zamanla çoğu şeyden.
Kopuyoruz ama isteyerek mi bilmem.
Kopuyoruz ama biliyor muyuz ? Bilemem...
Kimi zamansız oluyor...
Olduğun yer...
Kim bilir, olmak istediğin. İstediğim...
Neden bir limanım olsun isterdim ?
Bilemiyorum...
Belki de...
Babalar ölür,
Bütün bahçeyi,
Onun gölgesi değil,
Solduran, yıpratan, güneş kaplar.
Yıkılmıştır,
O bahçedeki Koca Çınar...
Açtık sonunda gözümüzü,
Bilebildik mi ? Uçup giden özümüzü.
Acaba unutmuş muyduk ? Geldiğimiz kökümüzü,
Sonunda ise gördük en hassas ölçümüzü...
Duyduk en hoş sözü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!