Eğer bir kalbim olsaydı
Ona çok şey söylemek isterdim
Kimsenin merhametine bırakmazdım mesela
Dalgalı bir denizin tam orta yerinde
Çaresiz çırpınışını seyrederdim öylece
Ben senden ötürü bıraktım yazıp çizmeyi
Gözlerin vardı
Onlar yetiyordu her şeye
Bakışların mevsimlerin yerini tuttu
Bütün iklimleri orada yaşadım
Bağışla merakımı
son zamanlarda ne söylediğimi bilmez oldum
İçtiğim zehir kustuğum acı
Biraz ahmakça gelebilir sana
Belki haklısın da “ama”
Ruhumun cehennemde attığı adımlar
Acıyı taşıdı dünyanıza
Vebasıdır varoluşumun
Aslında bir Tanrı yanılgısıdır bu
Ve ne yazık yeniden yeşerebilmek adına
Geç mi kaldım sana
Vaktinden erken miydi yoksa
Santim santim ezberledim yüz hatlarını
Duydum
Terinin kokusunu bile kıskanmış papatyalar
Güneş,penceremden usulca içeriye süzülmeye başlamıştı. Gözlerimi açtığımda yanıbaşımda duran baba yadigarı emektar masa büyük bir hiçliğe tanıktı. Günden güne tükenişimin hikayesine ettiği şahitliği,onu daha bir eskitmişti sanki. İzmaritlerle,bira şişeleriyle doluydu. O da benim gibi geceden kalmaydı anlayacağınız. Uçlarından yakılmış şiirlerim,tavanda salkım salkım gecenin hüznü. Ellerim kan içinde ve başım çatlamak üzereydi. Sanırım cahilce ve başarısız bir intihar denemesi geçmişti yine başımdan. Ah! Hiçbir şey hatırlayamıyorum,dünden ve daha öncesinden. Geçmiş silinip kaybolmuş ve ben yalnızca bu geçmişin bir sahnesinde kalmışım gibi.
Yaşantımın ıslak bir köpek kokusuna benzeyen iğrençliği,eskicinin bile almayacağı yıllanmış gömleğim,parkam,kamuflajım. Ne kadar da acınası bir hale geldim öyle değil mi?
Karanlığa bulanıyorum sürekli
Bir acıdan bir başka kabusa
Göğsümde bir sancı
Acı değil bu
Bunun adı eksiklik.
Birçok şeyi unutur oldum son zamanlarda
Biliyor musun?
Günlük hayatımı bile doğru dürüst idare edemiyorum
Ve korkuyorum bir gün seni de büsbütün unutmaktan
Halbuki ben
Seninle yaşıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!