Şimdilerde taş köprü üzerindeyim
Hayali yolculuklara çıkarım
İzlerim mermer sularındaki çıkıntıları
Çiçek görürüm yarım kitapları hatırlarım
Dolaşır dururum hayallerde
Nemruta tırmanırım testereli adam görürüm
Gün batımı treninde
Yara izi gördüm sahipsiz bedende
Yarıp kanattım yalnızlığım kan olarak aktı
Bastırdım elimi kuşlar kaçtı
Kaşıdım ihtilal çıktı yüreğimde
Vurmaya başladım hırsımdan
Etrafa sis çökmüş
Sevdiğim sokaklar çöplük
İçim diyorum ben neredeyim
Galatayı yaz karında dinliyorum
Martılar büsbütün sürülmüş diyardan
Oluşmadı aynalardaki yansıman
Ne güzel kelimeydi istanbul
Hecelenip parçalanmaz
Ayrılınmaz...
Herkesin dilinde sen
Galatada bir Orhan Veli...
Yalnızlık ne güzel şey
Elimizi okyanusun derinliklerine batırdığımızdan beri yalnızız
Akşamları cebinde iki paket cigara
Puslu sokakların dibinde geçer
Düşünürsün içlerinde böcek olmayanları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!