Sen gittiğin günden beri nice haller tanınmaz oldu
Küffara el öptürenin torunu küffara el etek divan durdu
Ahkam keser oldu ortalıkta daha dünün çakalı kurdu
İnatla kendine gelmedi gafiller kalmadı da üzerinde yatacak yurdu...
Sen giderken bize bıraktın sevgi dostluk kardeşliği
Veren el olmaya gelince sıra akmadı çoğunun dolu ibriği
Henüz cihada başlamadan biz kabüllendik bile yenilgiyi
Belki en korkunç anıydı hayatın yokoluşumuzun sessizliği...
Sen gittin seninle gitti getirdiğin güzellikler
Akıl alınabilecek kim vardı ki ortaya çıkmayınca cesur yürekler
Allah yolunda savaş sır oldu dünden kaçamaklı ödlekler
Dedelerimin kanı dondu da yokoluverdi sanki melekler..
Sen ki bizim için biçilmiş kaftan insanlığa sunulan en yüce ihsan
Değerin bilinemedi yeryüzünde diktiğin çiçeklere sürülünce kan
Doyamadık sana koca hayatta sana yazdık da çoğu zaman
Dertler hiç dinmedi şunu anladık yaşamalı seni yaşadıkça heran....
Sen bize merhamet etmezsen sonumuz kızgın ateşten ibaret
Külleriiz savrulurken yüce semaya feryat artar kopar kıyamet
Derdimize deva umarız senden olsa da suçumuz sana ihanet
Bağışla biiz ey yüce insan seni sevmek bizde tek ibadet....
(2005)
Abdulkadir İlyasKayıt Tarihi : 17.10.2005 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..biz de bir saygı nişânesi olarak (Hz.) ve (S.A.V.) ibarelerini kullanırız.
..yine Türkler de O'nun has ismini kullanmamak için ismi Mehmet şekline döndürmüşlerdir.
..samimiyetinize güvenerek bu kısa açıklamayı yapmak istedim, mazur görün.
..selam ve duâ ile..
TÜM YORUMLAR (1)