Biberin nahoş kokusundan bile kaçarken,
Acının ortasına hevesle atılır insan.
İnsan meşrep hafifti ve Tanrı aşkı yarattı
Sonra insan aşkı bel altında aradı
Sarhoş gözler ve körpe gönüller ile
Oysa aşk sanattaydı , aşk insandı
Ben senin mahlukunum hem de en şereflisiyim
Sözde senin evrende ki elin,iyiliğin ehliyim
Habilden bu yana bitmedi iyiliğe olan harbim
Kötülüğü yarattım ve küfrü seçtim,sana yüz çevirdim
Paraya taptım,seni terk ettim,hafifti meşrebim
Doğruyu bulmam için bana elçiler mi seçtin?
Çılgınca yaşayalım,fütursuzca
Sevelim,sevişelim yarın yokmuşcasına
Nefes mahkum edemesin bizi dünyaya
Mahpus olalım sevdalara
ve esir düşelim her birimiz bir kadına
Yarin eline değdimi gayrı bir el
Herkesin gözü önünde dans ediyorduk
Ne güzel kavramıştım ölümün belini
Fakat öpmeye korkuyordum
Çünkü fazlaca dünya kokuyordum,
Fazlaca memnun edici kokarken ölüm
Ben rayihandan vazgeçemiyordum
Bir piyano sesi uzaklaştırıyor beni diğer seslerden
Oysa ne çok kalabalıkmışım
Odamda tek bir nefes var ve yatakta ki de benim
Evet ben yataktayım
Peki bu nefesin sahibi kim?
Yemin ederim ki odada sadece ben varım
Bir şeyler var
İçimi parçalayan,kemiklerimi kıran
Ağzımın ucuna geldiğinde dilimi sızlatan
Bir şeyler var
Zihnimi karıştıran,kalbimi yakıp kavuran
Ah bir anlatmaya başlasam,
Diz çöktük,baş eğdik yar ağzına
Kalkmaz oldu el,bürünmez oldu yumruğa
Açılmadı ağız kelimeler kaldı boğazda
Yine de sevmek güzel şey,sevebilmek
Seviyorum diyebilmek
Bilmem kaç zamandır yeganeydim
Aldığımız nefes bile kalbimize prangalıyken nasıl özgür olalım?
Ruhumuz göçüp gitmek ister belki bizden
Belki sıkılmıştır,daralmıştır,bunalmıştır
Tanrının vadettiği gün gelmeden
Söyleyin nasıl gider?
Nereye kadar gider bu düzen
Esmeden rüzgar,titremeden dallar ve düşmeden son çiçek
Bilmeliyim,beni viran bırakan hayat nereye götürecek
Herkese yakındım fakat hiçbirine yakınmazdım
Ben kendimden bu kadar uzaklaşmışken,
başıma ne gelirse gelsin hiç usanmaz,sıkılmazdım
Gidiyorum bir gece ansızın, binip kayığıma
Yelken alıyorum dünyadan,açılıyorum yokluğa
Yokluğundan bu yana dokunamadım umutlarıma
Şimdi ise yakıyorum onları en soğuk sularda
Sular içinde kaldığı vakit şakaklarım
Şafak söküyordu hep çöktükten sonra gözaltlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!