Gönlüme bir ateş düştü, yanar Muhammed aşkına,
Gözümdeki bulut coştu, iner Muhammed aşkına.
Elim semaya uzanır, dilim ismiyle bezenir,
Ruhum uçmaya özenir, konar Muhammed aşkına.
Bu dünyada çoktur çilem, böyle yazmış levhî kalem,
Seyyareler, devri alem, döner Muhammed aşkına.
Güneş yaslanınca dağa, gölgeler düşer uzağa,
Gülün kokusu yaprağa, siner Muhammed aşkına.
Gök kubbeyi saran yaldız, geceyi süsleyen yıldız,
Canlar, cananını yalnız, anar Muhammed aşkına.
Ol Muhammed ilk ruh, ilk can, O’dur kainata ihsan,
Işık saçan kutlu ferman, fener Muhammed aşkına.
Kutuplar seslenir aya, denizler gülümser çaya,
İlkbaharda toprak suya, kanar Muhammed aşkına.
Bir doğuştur yüce Kur’an, iman odur kalpte vuran,
Gün batarken zaman, bir an, donar Muhammed aşkına.
Aşka düşen her dem ağlar, yakarışı yürek dağlar,
Lav püskürten yüce dağlar, söner Muhammed aşkına.
Muhammed hak, Yaradan bir, çilelere göster sabır,
Sev ki; sevil, kalplere gir, onar Muhammed aşkına.
Hasretini çeker özüm, cemaline sürsem yüzüm,
Beş vakitte iki gözüm, pınar Muhammed aşkına.
Mahşer günü duygusunu,çeken bilir kaygısını,
Kul, var oluş saygısını, sunar Muhammed aşkına.
Hakk sahip çıkar kuluna, aşıklar gider yoluna,
Şeyda bülbül gül dalına, tüner Muhammed aşkına.
Nedim Uçar figan eder, bu dünyaya gelen gider,
Son nefeste acı keder, diner Muhammed aşkına.
Dr.Nedim UÇAR
Naad ödülünü almıştır. 2008
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 18:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!