1999'da Van'da doğdu. 2018 yılında Gönül Esvedi ismiyle yayınlamaya başladığı kitapları; Kadran Medya Yayıncılık aracılığıyla kitapseverlerle buluşmuş, okurların beğenisine sunulmuştur. Yazarımız şuan Siirt'te öğrenci olup edebi çalışmalarına devam etmektedir.
Sevgi mi yanlış terimler mi?
Ben mi yanlış biliyorum?
Şehrin üstüne çökmüş kara bir sis gibi, perdeler çekilmiş gönlümün önüne. ne görebiliyorum hakikati ne de tahmin
Ben mi yanlış biliyorum acaba?
Sebepler var olmuşken sebepsiz'le hükmetmekte nedir? Bildiğinden şaşar mı hiç hakikat?
Nedir o zaman ruhuma düğüm attığın kırk kat?
Özlem kokuyor her yer
Misk-i amber kokusunu duyuyorum.
Belli ki annem yürümüş buradan,
Soluduğum her nefeste onu arıyorum.
Göğüs kafesim yırtılırcasına haykırıyor,
Her çığlığında kalbim biraz daha acıyor.
Karanlığı uyuturken sessizce yağan yağmur
Düşlerinin altında ıslanırım her gece...
Bir ağıt ki sessiz gidişin
içimde çınlar günlerce
Adın dokunsa gönlüme
Bir yusuf yalnızlığı çeker yüreğim
Bir gülü olmalı insanın bahar kokulu, anne kokulu
Yapmacıklık, iki yüzlülük dahi nedir bilmeyen, samimi bir gülü olmalı
Kokusu gönlüne dokunan…
Hayat adına bir nebze umudun dahi kalmadığı bu alemde,
Dikenlerinde yaşam bulduğu bir gülü olmalı insanın
Her gün özlemini doya doya koklayabileceği
Artık eskisi gibi değilim, bir varım bir yokum arası...
İki büklüm, darağacına asılı cümleler, kefen arası...
Bir el vardı selamlarken tutturduğum hatırlarsın belki, kömür karası, cevizlerin içini oyardı, kimi kendisine aitti, kimi başkasına...
Zamanın tavır eder gibi üzerini çizdiği, eski hatıralarda kaldı işte.
Mazi yitik bir hazine.
Baş koyacağım bir dize muhtaçlığım kadar derine gömdüler, içimi oyup.
Tükenmez yolculukların üstüne kazınmış adım esvedi
Anne kucağından koparılmış, karanlığın eşiğinde bir yavru
Aşina olmadığı kadar yılgın, içindeki köze bir o kadar dargın
Anne diyorum sadece iki heceden mi ibaret
Alemi doğurmuşken, yürek sızısında bir ömür esaret
Gözlerinde daha doğurmadığı bir sancı,
Uzun bir yolun yolcularıyız biz.
Sonu olmayan bir başlangıcın yolcuları...
Sonu yazılmamış bu başlangıç hayat döngüsünde, kendi ekseni tarafında çizdiği çemberde icra ederken, eylül oluyor bu başlangıcın adı. Biten bir hazanın yeni bir hazana gebe olduğunu, biten bir baharın yeni bir bahara yelken açtığının habercisi.
Eylül gelir eylül gider eylül gelir...
Yeni sevinçler için, yeni umutlar, yeni bir bahar için maziyi ağaçların dallarına asıp silkelenmenin adıdır eylül.
Ayazında isyan ederken hasret, inadına inadına ellerinden öpüp kucaklayabilmektir eylül.
Bitmez yolculukların üstüne yazılmış esvedi.
Varmadığım meskenler viran, durmadığım duraklar harap...
Kaçıyorum kendimce kendimden kaçıyorum.
Gecenin yargıcına sakladığım sızılar kafamın bir kenarında karınca karınca büyürken,
Gözlerim aralanıyor ön saflara doğru hakim olamadığım bir kudretle.
Artık bakışlarıma dahi söz geçiremiyorum ya oda ayrı bir acziyet.
Issız bir gecenin, şenşakrak ayazında yorgunluğu soluyor nefesim
Baharı yitirmiş hazan kokulu gözlerim, göremediğim tek gerçeğim
Kurumuş yağmurlarda birikmişken dargın düşlerim
Fizan'ı kavurur gülüşlerim...
Sinede dikişi tutmamış yamalar,kıyamete doğru kapı aralar
Yol görünmüşse yavaştan kalk gidelim artık, şiir sussun, sızı gözleri oysun. Artık susma vakti bırak Yakup konuşsun
Küflenmiş imgelerin gizine saklanma artık azizim
Kaldır at üzerinden geçmişin kasvetini
Ve en şair tarafından karala o mübarek döngü gecesini
Dinlet onlara azizim
Seni şairliğe sürükleyen, sebebin olan demleri..
Ama sıkı tut kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!