Muhalif Gerçeğe Uyanış

Sıyrıl kendinden
Tecride hüküm giydiren çıplaklığına sığın
Boy verir muhalif özün içinde
Soyunu serer
Hiçliğe şerh düşer biçimde

Kötürümdür her doğum aslında
Sıhhati iradenin vebali olur boynuna
Sıcağı yetim koynunda
Kazınır şuursuz yitiğin varsıllığı
Her savaş arenasında
Hırsın ayakaltında çiğnenen
Biraz da kendinsindir aslında...

Zıtlığın fettanlığında dokunursun
Dokunursun işte
Sevmek yerine
Diş izleri bıraktığın tortularınla

Her aşk muhalifini yaratır aslında
Çıkmaz sokaklardan
Yolunu bulur her halükârda

Ne yıldızlarla yıkanan bohem gece
Ne manifestosunda aşk yüklü hece
Set kuramaz
Varis olunan gerçeğe...

Cennet türküsü söyler dudaklar
Gölgenin sürgünlüğünde...
Aslına isyanın gözyaşını yıkayan ahengiyle
Hayallerden öteye...

Oysa bir masal uyutulurdu
Kafdağı çöreklenmeden göğse
Ve mağmasında
Vaki keşkeleri büyütmeden önce

19/12/2009