...
"Kaf dağının ardında güneş doğdu!” dediler...
Dedim;
" Bu söylencedir, Hem de vakit gecedir (?)"
~
Duydum her soluğunu Şems'i yutan kuyunun.
Yüzü yıldız tarlası o serince suy'muşsun.
Üç boğumlu kamışa* hayf ile su yürüten,
Su verip Sır vermeyen o derin kuyuymuşsun.
Ben bilmem o alemi, Adım başı Yorgun'um
Yaslandığım duvarın, ardında nefesmiş'sin!
Odamın perdesini sana boyayan nûrla,
Duvarlara akseden zifrî gölge sen'miş/sin!
Geçtim geçilmez denen hurma bahçelerinden,
Seti deviren sütun, bendi ezen sel'mişsin.
Bana benim önümde hem uzayıp giden yol;
Hem o yolda taşlardan sakınan g/öz sen’miş/sin.
" Buldum! Yastık altında,
Ve depderin uykuda,
Düşe kalka, nefessiz düşe düşen sen'miş/sin... "
~
"Kaf dağının ardında güneş doğdu!” dediler...
Dedim;
" Bu mucizedir , Vakit bir tek gecedir(!)"
Dengi Naz
Kayıt Tarihi : 2.5.2025 17:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
* üç boğumlu kamış : Ney https://www.youtube.com/watch?v=YvuZ4qvnT-w
O kadarı da fazla!
Olmaz
Olabilemez!"
Dediğimiz
Neler oluyor memlekette!
Derler ya,
"Akla ziyan!"
İşte öyle,
O cinsten...
Biz yine de "düşe kalalım..."
Geceyi gündüze
Yokuşlu düze....
Tebrikler Naz Hanım...
TÜM YORUMLAR (2)