Muhakkak ki Hakiki Olan Keder Demiştik K ...

Tükenince umutlar;
Rüzgârla beraber savruldu hayallerim,
Tükendi umutlarım, kayıp olduk yavaş yavaş
Korku solurdu ciğerlerim, kan dolardı gözlerim,
Akşam her zamanki gibi, ziyan olurduk çöplükte,
Yüreğime hançer gibi kin batardı yavaş yavaş.

Muhakkak ki hakiki olan keder demiştik kadere,
Kader bizi anlamazdı, nede yüzsüz paslı kaldırımlar,
Kasvetle, ağır ağır mehtap dolardı geceye,
Bağır çağır şevke doyardık, şarap üssünden gökyüzüne,
Yavaş yavaş kapanırdı gözler, anne sıcağındaki düşlere.

Tükenince umutlar;
Uzun bir yol, boş, çorak, hep çöl! ! ebedi çöl! ! !
Şeytan bekler gölgelik çıkmaz sokaklarda,
Sapsan, dik kıraç yamaçlarda,
Baksan, boş! , hep boş, sıcak azaplarda! ! ! .