Muhakeme Şiiri - Cihat Şahin

Çok büyük nimet sıhhatli akıl!
İdrakle beraber, olursa şayet.
Yoksa izanı, o gayet sakil!
Sahib-i akıla, zarardır gayet!

Nice dahiler, düşmüş dalal’e,
İlanı- harpler etmiş helale!
Tarihler şahittir, çok garip hale!
Şuurla ittifak, yapmazsa şayet!

Halklara ilahlık(!) yapmış kimisi!
Rabbine(!) okları atmış kimisi!
Aklıyla esfele sapmış kimisi!
Bunlardan örnekler, veriyor ayet!

“Cahiller babası,”unvanı almış!
Aklını inadın, yurduna salmış!
Küfürün “inadi”,kısmına dalmış!
Akile her misal, ibrettir gayet!

Kimisi “hamalı, olmuş hatabın”,
Emrine sırtını, dönmüş kitabın.
Olmamış tesiri, o nur hitabın!
İnmiştir adına,”tebbet’li”ayet!

Kimisi doğada, takılı kalmış!
Kabukta sebepte, boğulan olmuş!
Rabbine imansız, kavuşan olmuş!
Minnettar yapmamış, bunca inayet!

Kimisi boğulmuş, şöhret ve şanda!
Bakiyim sanmış, şu fani handa!
Lezzet-i kulluğu, tatmamış canda!
Gelmemiş aklına, bunca sıyanet!

İmansız bir akıl, beladır başa!
İdrak ve şuur, bakmıyor yaşa!
Mantıksız akıllar, şeytana maşa!
Tanımaz halık’ı, bilmez diyanet!

Kur’anın nuruyla, olmazsa tenvir!
Takılma peşine, değildir o pir!
Yoksunsa sünnetten, manen o fakir!
Görürsen şaşırma, ondan hıyanet.

Meşveret etmeli, bilenle daim!
Şuradan çıkanla, olmalı kaim!
Böyle bir akıl, olamaz Naim!
Mürşid-i kâmildir, görsen kıyam et!