Ne kadar da çok şey kötü gitmiş hayatında,
Zaten,kim demiş ki sana 'her şey yolunda'.
Bak,ölümde var kapında,
Her yer karanlık,hiçkimse yok etrafında.
Bir tek,düşünmek kalıyor sana,bu sessiz yolun sonunda
Ailen,arkadaşların,neden yok ki yanında?
Yine,düşünmek kalıyor sana bu sessiz yolun sonunda
Seninde kabahatin yok mudur,bu hayat denen oyunda?
Birazcık merhametli olsaydın ömrün boyunca,
Şimdi,kalmazdın tek başına,yalnızlığın koynunda.
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taner Bozkır](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/03/muhakeme-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!