Muhacir Kızı Şiiri - Metehan Büyükcivelek

Seni çok özledim muhacir kızı,
Kimsede yok sana ulaşma hızı.
Yağmur ağlasa hep üzerimize,
Güneş doğsa ikimiz üzerine.

Allah emriye seni senden alsam,
Peygamber kavliyle sonsuza varsam.
Ömür boyu tek hakikatin olsam,
Ve sana hep doyasıya baksam.

O anda konuşan tek bir şey olsa:
Bana varacağın tılsımlı asa.
Aşk bile söz söylemekten aciz,
Gerçek aşıklar! Yetişin bize tiz.

Özlem terimi lügattan silinse,
Kader bizi birlikte çizebilse.
Bizi akışına salsak bakışın,
Uzağına düşsek tüm kaygıların!

Ve seyretsem seni muhacir kızı!
Ne farkeder baharı,kışı,yazı...
Belki güneş açarken yıldızları,
Ya da güneş:Zifiri karanlığı...

Dalıp sürüklensem o nuryüzüne,
Beni dahi görmediğim gözüne.
Seyir keyfimiz doruğa ulaşsa,
Öyle bir seyir ki:Ömürlük olsa!

Hem benimle olsan hem benim olsan,
Yıldızlara benzemesen,kaymasan.
Bir tek senin varlığında yok olsam.
Ve tek senin varlığında var olsam!