Girdim bahçeye
Gül kokusuydu dostluk
Özümü çeken muhabbet türküsü
Terennümle çağıran
Dedim canlar
Sohbet koyu ha
Gece gibi
Görünmezliğimin içinden
Dokunun işte gülümsememi
Getirdim mihman canım
Kelamın kamili, kalem
Göremeseniz de duyun
Şiiri getirdim
Yıldızların ötesinden
Samanyolu sözlerim
Şairin sofrası
Gönlüme bağdaş kurar mısın
kurmacalarımız hayat
hayatsa bir mitosa
kanamasak dostlar
şiir birer sihirli değnek olsa
Şiirsin sen içimde
Varoluş bir imgelem ışıması
Büyülendim kendi sihrimle
Bu sihri ben, ben yarattım önce
Vuruldum kendi sihrime
Sonra bilsem de
Hayata fısıldadığım masal, büyü
Büyü insanın kendisinde
Nurten Aktaş
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
annemin "muhabbete çağrı" şiirine ihafen yazmıştım. benim ve bir önceki kuşak annemin aynı konuya şiirsel yaklaşımını değerlendire bilmeniz için onu da burada ayrıca yayınladım. dolaysıyla yorumlarınızı bekliyorum canlar...
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)