Külleri savrulan odunda yanıp
Aşkı fâni olan, bir kula düştün
Ne vakit bâki aşk od'unda yanıp
Piştikçe, pür- envar nûr yola düştün
Yandın! bir hiçliğe, gönül bağlayıp
Vardığın esbabın mûcibi kayıp
İcad-ı İlahi diye bakmayıp,
Derdi yâr olmayan yâd ele düştün
Şimdi hep nazende gönüller kırgın
Yâr diye koşulan ağyara sürgün
Bâki mahbubuna ulaştığın gün
Sermedi baharda hep güle düştün
Koştukça peşinden ulu eşrafın
Kalmadı yarasız hiç bir tarafın
Yarsız ve yârânsız metruk arafın,
Yalnızlık yurdunda kor zûle düştün
Kalbine taht kuran Vedud yâr iken
Tüm dertlere derman Tabib vâr iken
Lâ yezâli ma'bud iktidâr iken
İrtihal eyleyip ne hâle düştün
Bülent BAYRAKTAR
Kayıt Tarihi : 9.4.2019 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!