Muhabbet üzerine..... Şiiri - İbrahim Tetik

Ufuklar'dan seninle doğsun güneş,
Kalp'ler seninle olsun,samimi birer kardeş.....

Şeytan cisme,nefis kalb'e gelmesin galip,
Sen ol ebedi,nur'lu,sonsuzluk'lara talip.....

Bu hayat ki,bir defa verilmiş biz'lere,
Azrail ki,geldi mi,alıp götürecek ruhumuz'u ötelere....

Güneş ki,herdem hem doğar,hem batar,
Ölüm gerçeği ki,birer birer fani'leri kabre koyar.....

Bir elden çıkmıştır,muhteşem kainat,
Sadece ona yapılmalı,kusur'suz,noksan'sız itaat.....

Gökyüzü'nü direksiz durduran mevla,
onun dilemesiyle,değer bulur her varlık illa.....

Şu kainat'ta öyle bir nizam,intizam var ki,
Öylesine dengeli,düzenli,öylesine ahenk'li ki.....

Dünyamız'dan,bindefa büyük yıldız'lar,
Top güllesin'den yetmiş defa sürat'li yol alıyorlar.....

Döner güneş etrafın'da,dünya denen gezegenimiz,
Bir yıl'da,yirmidörtbin yıllık çizilir,mahşer yerimiz.....

Tutsak,esir olma arzularına,seç hürriyet'i,
Kalbin yenip nefsi'ni,ilan etsin hakimiyet'ini.....

Tefekkür'e müsait,yaratılmış kainat,
Bir saat tefekkür'e,denk gelmiyor bir yıl ibadet.....

Gök'leri aşıp,yeri de delemeyiz,
Onun kapısın'da başka,hiçbir kapıya gidemeyiz.....

Rabbim'in rahmet'i,kuşatmış'tır tümden heryeri,
Almaz nur'u,yer gök ve onsekizbin alemi.....

Misafir ve yolcuyuz,sedece bu dünya'da,
Mahlukat için de,yalnız bize'dir Rabbim'izin iltifatı'da.....