Muhabbet Rüzgarı Şiiri - Zeynel Erol

MUHABBET RÜZGÂRI
Muhabbet rüzgârı esince yardan
Sevinçler yükselir inceden ince
Bu ayrılık, korku, bu ahu zardan
İnsana dönüyorum sen gülünce

İçimde bir şeyler çırpınır o an
Bir şeyler oynaşır cana benzeyen
Seninle yeşerip seninle doğan
Çiçekler yetirdim sana benzeyen

Yalansız dolansız muhabbet ile
Derdimi dağlara gizli anlattım
Gönlümü açıkça sana bahşedip
Bağrımı gizlice sana ağlattım

Yorgun düştüm vuruldum ihanetle
Beynime kızgın bir kurşun bağlattım
İçime sessizce akan suları
Seninle coşturdum senle çağlattım

Vadilere sığınan masum gibi
Ayazda tenhada senle avundum
Hevesi kaybolmuş heyecan gibi
Tek sana sarıldım seni savundum

Bağlar bozumunda çiçekler açıp
Yorgun bedenime can veren canan
Saçını gönlümün üstüne saçıp
Ahu zarlarıma son veren canan