Muhabbet Gülü Şiiri - Ali Kaybal

Tutulmuşum bir yol,
Sevda çekmekteyim gönül,
Ne menekşe, ne sümbül,
Yanımda yalnız sensin gül,
Hasretle yandığım ol,
Uğruna sevda çeken bülbül,
Beni düşünüp inlerken gül,
Zannetme uzakta olan değil,
Aşık olan görür mü tehlikeyi,
Gülün yâran için isteği,
Yakından görmek değil mi,
Yapraklar gizler kötü dikeni.

Güneşi görmese açar mı gül,
Gülü görmese aşık olur mu bülbül,
Ey deniz, sende geri çekil,
Deniz aşırı uçacak bülbül,
Batan gün, sende şahit ol,
Beni ürküten, senin bakışın değil,
Bak, bak çırpınışları nasıl,
Ayağı kapana sıkışan bülbül,
Yerden yere sürünüp atılır,
Bir adım da olsa yarine yanaşır,
Hatırlatır bana hep seni,
Bülbülün figanı boş değil ki,

Seyretmek istemem batan güneşi,
Soldurmam kalbimde kadife gülleri,
Kim bilir, ben bilmezsem,
Çile ile sevda çekenleri.

Al gülün üzerine,
Kan akar mı yürekten.
Vuslatın rengidir gülden süzülen.
Gülle bülbülü birleştiren,
Kalbin!
Dinle sesini,
Bakma o kadar uzaklara.
Uzansın başın pencerenden,
Gördün mü?
Üstü başı perişanım ben,
Dikkat etmedin mi geçerken,
Gözlerim dolu seni düşünürken,
Mecnun olurum, yolunu gözlerken,
Seni isterim seni,
Senle olan muhabbeti.