Muhabbet Fedaisi Şiiri - İbrahim Halil D ...

Muhabbet deryalarında yol almıyorsa gemin,
Düşündün mü hiç ne olur mahşerde zavallı halin.
Şen şakrak gördüm birini göçtü, ahirette şimdi,
Düşünüpte merak etmek lazım,nasıl olur sonu zalimin.

Taşıyamaz olur biz günahkarları üstünde yaşadığımız zemin,
Sevgiyle başını sıvazlamak lazım gün görmemiş yetimin.
Ne yaparsa yapsın insanoğlu, dönüş yine muhakkak Allahadır,
Nefis istese de istemese de her davranışını yazar kalemin.

Muhabbet fedaisi olalım kalmasın vaktimiz husumete!
Rahmete gebe bulutlar sağnak-sağnak yağsın zulmete.
Arınsın günahlarından, sonunu düşünmeyen acizler,
Dua edelim canı gönülden musibet vermesin Allah bu ümmete!

Başımızı her yastığa koyduğumuzda sorgulayalım kendimizi!
Boğulup kalırız günah deryasında aşarsak şayet bendimizi.
Herkes düşer kendi derdine,bir el uzatan olmaz belki de,
İnce eleyip sık dokumak lazım.Zira çok düşünmeliyiz ceddimizi.

Gördükçe insanların vurdum duymazlığını üzülürüm.
Küserim insanlara, çıkmam mekanımdan kıvranır büzülürüm.
Bazen atabilmek için bu huyumu üzerimden düşünürüm kara kara,
Bazen de şahin olur çok yükseklerden en aşağılara süzülürüm.
02/03/2006