Dallarımı kırmadan sözün söyle de,
Dilin feracesi üzerinde kalsın.
Zannetme hal bilmez muhabbet ehli de,
Sözün hası sergüzeşt gönlümde kalsın.
Mahremdir en güzel kefenler yâreme,
Sakın alma bırak üzerimde kalsın.
Dilden incinen sözle bulmaz ki çare,
Bir tutam muhabbet der, demlensin kalsın.
Alınca muhabbet demini dost neyler,
Gel gidelim der, cihan tarumar kalsın.
Beyhude çabalar, vurulmuşsa meyler,
Zerafeti o nihan beldeye kalsın.
Kayıt Tarihi : 8.9.2014 09:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24.07.2012 Manisa'da, bir dost meclisinin ardında bıraktığı lezzetin kaleme aldırdıkları...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!