Muhabbet Şiiri - Macit Kuruçay

yavru bir muhabbet kuşu kafeste
fersiz bayat gözlerinde çaresizlik
gömülü canlı canlı makberde
ve nereye çarpsa
tel duvar
tel lahit
telkârî tabut
yükseliyor sesler çığlık çığlık

yemliğinde suluğunda
kan uyuşturan kurşun
yediği önünde yemediği ardında
avuç avuç
zehir zıkkım
gününü dolduruyor ebedî ıstırap hücresinde

muhabbetine kan doğramak bir kuşun
kendi muhabbetine katık etmek
sadece enâniyeti nâbekâr âdem oğlunun
hiç suçu yok ki onun
öldürmedi hiç kimseyi
dolandırmadı da
vurgun yok
tahrik yok
tecâvüz yok
duydukça özgürlüğün sesini
parçalıyor tel kafesini
şiddetle vurup oyuncak ziline
avaz avaz
gardiyan gardiyan
feryâd u figan
anlıyor ki
nâmütenâhî tutsak
yok
kimsecikler yok
sağır dilsiz gaddar süleyman
öpüyor aynada kendisini

20 Aralık 2000
(2000 gittin şiir kitabından)