Muhabbet Şiiri - Nihal Mirdoğan

'Ruhun asaletinden bahsetmek gerekirse
Şiir asaletine uygun düşebilir mi? '
Asalet bir insanın mihenk taşına denkse
Ölçülen değerleri hâli aşabilir mi?

Böylesine başladım fasl-ı muhabbetime
Ruhumu dökerken ellemeyin etime
Dilin puslu ortamı bakınca suretime
Bugün,fâni bedenler,şân konuşabilir mi?

İnsanın ruhu kandil, bilimse aydınlığı
Oysa,İbn-i Sinâ'yla aşarsak karanlığı
Boyunda tasma değil,cevherli gerdanlığı
Parıldarsa,cahil başa üşüşebilir mi?

Gel eyle, Karahan'ın hâneden vahasından
Misâl,Kaşgârlı Mahmut,lûgâtın en hâsından
Ali Şîr Nevaî'yi, Çağatay sahasından
Sordum; bugün dilime edeb düşebilir mi?

Birkaç kale burcuna Divânlarını asıp
Nazım bahçelerinin bülbülleriyle susup
Vezin terazileri Asya toprağı aşıp
Söz incileri yine dengeli coşabilir mi?

"Babürnâme" Çağatay Türkçesiyle coşuyor
Güç birliktedir diyen Türk sesiyle coşuyor
Hey bre! akıncılar atlarıyla koşuyor
Ve arştan yere kanatlar uçuşabilir mi?

Bulut, ihsan yağdırır saf altın,cevher damlar
Dev gibi aksa seller korur çatılar, damlar
Semerkant'ta beyniyle o dev gibi adamlar
Misâl Ulubeğ,ihsan olup taşabilir mi?

Taşar bûse lebinden,eşke ehsan ederse
Nizamî'nin meşkinden, Gence'ye aşk giderse
'Canan! Könül hardadır aldım cavabı' derse
Sel kimi yaşlar döküp dövran eşebilir mi?

Selâm verdi Fuzulî,selâmı almadılar
Ne o? ..selâm içinde rüşveti bulmadılar
Diyor ki; kararıma cok ciddi olmadılar
Şikayetnamesiyle,yâd yarışabilir mi?

Budur öz şekli,budur...asalet böyle kalsın
Sûretlerin nakşına Yunus'un yüzü gülsün
Gelsin...elin elini tutmayan oğul gelsin
Kim ki,bir Dede Korkut'la yenişebilir mi?

Böyle fasıla,aşk-ı muhabbet der Gülnihâl
Türk demek dil demekse,dilde Türkçe'dir her hâl
Bey oğul ! Nizâm içre yol alırken üç hilâl
Atatürk'ün yanına, el yanaşabilir mi?