Muhabbet Şiiri - Abdullah Tukay

Toprak yeşermez, çiçek açılmaz, düşmezse yağmur damlası,
Nasıl yazsın şiiri şâir, olmazsa ilhâmcısı.
Bir güzelden hangi şâir, söyleyiniz, ruh almadı?
Bayron mu, Lermontov mu, Puşkin mi, hangisi?
İşe yaramaz bir et parçasından ibarettir yürek,
Parça parça doğramazsa, aşk ve muhabbet makası.
Dişlerinin cevherinden ilham aldım işte,
Ben bu şiirimde, söyleyiniz, inciden nesi eksik?
Tatar şâirlerini geride bırakırım belki,
Yeter ki ileri götürsün beni aşkın kamçısı.
Hiç hükümranlığı kabul edemem, bütün dünyaya ben,
Olmak mümkünken aşk, muhabbet hizmetçisi.
Ancak zevklidir de, gizli ıstırap, gizli yanış!
Var mıdır, bilmem benden başka aşkın anlayıcısı? Bütün
yanan âşıkları kendimden üstün zannederdim, Nerede Ferhat
ile Mecnun! Benim, âşıkların en şöhretlisi!