Muhabbet
Ben, ben kimim bilmiyorum
Aşkınla nefes alıyor
Hüznün de boğuluyorum
Sana kendimi anlatmamı izin ver.
Sen ağlarken ben mutlu değilim
Sen yalnızken ben hür ve özgür değilim
Yanında kalbinde bana da yer ver
Sana kendimi anlatmama izin ver
Sen sanki bir çiçek bahçesi
Ben ise karanlık bir 'Bakla Zannı'
Hep zarar verdim belki de
Ama Sana kendimi anlatmama izin ver
Güneş yakmadı bu kadar
Gözlerinden akan yaş gibi olması Yar
Yağmur yağar geçer de
Hüznün de boğuluyorum galiba
Aç bana kalbini aç
Bırak gireyim tekrar içeri
Tekrar sarılayım sana
Kalbimin eşini ver bana
Öfkeme bir savaş açtım
Askerlerinin aşkın narasından seçtim
Elbet yeneceğim o öfkeyi
Peki sen olmasan bu neye yarar
Kayıt Tarihi : 27.3.2024 00:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öfkesinden kudurup aşkını kendi elleriyle iten ve elinden bir şey gelmeyen garip ve mahzun..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!