Muğlak Şiiri - Mertcan Güner

bu ilk yalnız akşamım değil
delirip seni düşünmediğim günler hatrına ilk
belki gelirsin diye beklediğim, hep
kafamı yastığa koymadığım bütün günlerim
öylesine çaresiz ki yokluğunun akşamı
geceler evimmiş gibi, gündüzleri
seni düşünürken sırıtıyorum
evin tüm ışıkları kapalı
ayaklarımın arasında bir mum
eşlik ediyor bana, gecenin yalnızlığında
aklıma ne geldi biliyor musun
senin ne güzel bileklerin var diyişin
cimcime tavrınla, şımartırcasına
gökyüzünde bir tek yıldız yok
gün geceyi kapatmış
ben, atamıyorum seni içimden
feryatlarımı hissedersin sen
sayamadım kaç oldu
sakinleşemedim hiç oldum