Tevazu

Dünyanın tüm kinini içimde taşıyorum farkındayım,
Bu iptilaya düşmeden önce mi normal bir insandım,
Yoksa bu beni içine çeken ödül müydü?
İntibalarım bir sonuç vermeyecek eminim.
Mihrak noktamı değiştirmem gerek daha da batmadan,
Zinhar diyeceğim günü beklerim bu merhalede,
İstibdat edenlere müstebit görünürüm elbette,
Çekildim sebepsizce bir uzlete,
Ve bunu hamlettim bir nedene.
Gaile içinde miyim sormalıyım kendime,
Yoksa sefih bir pislik miyim kendimce.
Abesle iştigal etmem, müşfik kullar için,
Ve kurtulmaya çalışırım bu müzmin teessürümden,
Ama müteessir bile değilim amiyane tabirle.
Benim için mümtaz olanı reva görmek yeğdir,
Mürüvvet için çarpışan zaten mürüvvetsizdir.
Artık boyun eğmiş bir mütevekkil duruşum
Mücerrep bir muharip mi desem ya da bir mülazım,
Müphem tüm duygularıma sarıldım,
Mütereddit bile değilim, mütehassisim.
Mücrimim, cürmüm ise sağaltamamak yaralarımı.
Netameli yollardan geçerim ataletimi kuşanıp,
Tüm hastalıklar zuhur eder tekrardan,
Ama ne söylesem artık lafügüzaf,
Ne yapsam ki, olmaz beyhude,
Gerekirse cehenneme giderim zayi etmem sebatimi.
Alengirli cennet kapılarını dirayetimle yıkarım,
Bu sırada lümpen gafiller konuşup durur,
Mühim olan da bu değil midir,
Müstait karakterim bu yüzden aşmayı deneme sonradan,
Mücerret varlıklara dokundum, gördüm,
Müşahhas varlıklar ise saklanır hâlâ parmaklarımdan.
Mukavim tüm melekler öğretti mukavemeti,
Ben öğrendim onlar ise mukallit etti.
Mefhumu var ya da yok söylemek istersem söylerim,
Her küstahlığıma karşı yine de muteberim.
Münevverdir en karanlık günahlar,
Teşekkül etmemiş bile o gösteriş budalası sevaplar.
Muallakta bu saçmalıkların peşinde olanlar.
Mamafih yaşa bir kere, en kötü iş bile olsa dene.
Çok mu ciddiyim ya da muzip,
Mütemadiyen şaka yapıp aynı zamanda ciddiyim.
Mutat davranışlarımı bırakmak istesem de,
Muvazeneyi tutturamadım bir kere,
Muğlak soruların içindeyim,
Matah kadar değeri her birinin.
Yeteneksiz bir mahir kontrol mekanizmam,
Ve çocukluğum muazzep anılar penceresinden bakan,
Gayri muayyen artık geriye dönmek,
Muhtazır bir şekilde ancak geriye bakar aymaz,
Muntazır da değilim, eğer öyleysem ölüme karşı,
İstihza ederim müstehzi miyim?
Metinim dıştan gelenlere, çarem yok ancak içime,
Muhtelif yanlışlardan dönmek mi gerek,
Muannit isem umurumda olmaz yine yaparım,
Mültefitlerden nefret ederim yapmacık rüsvalar,
Müspet bir şey düşünmezler ancak sözler dökülür,
Mütecessisim ama kim kime çarpmış umurumda mı?
Umurumda olan hayatımı yaşamayı engelleyen duygularım,
Mevzun yaşayıp çekilmek varken uzlete,
Yayılıp daha da genişliyoruz dertler bahçesine,
Tek ihtirasımdı istihsal etmek her deneyimi,
Zaten imtihanım da bunun altında ezilmek değil miydi?
İnfial etmem artık hiçbir saçmalığa,
Zaten olmak için olmuş hepsi gereksiz var oluşları dahi.
İtizar ettim başkasına ardından kendime,
Çünkü meyusa yatmamak gerekir diğer tüm olanlar adına,
Kötülükleri ihtiva eden her varlık iyidir gözümde,
Diğer kişiliğim bunları söyleyen,
Geçmişte yaşattıkları bana,
Şimdiyse her birini istihfaf ederim,
Çünkü beni aşıp geçti bile istidat hallerim,
Galiz sözlerinizi kendinize saklamayın bağırın hepsini,
Binaen hepsi anlasın kaç kuruşmuş karakteri,
Bundan böyle ilga etmek isterim hoş sözleri,
Çünkü ciddi söylemedikten sonra tapınsa bile boş sözleri,
İzahatta mı bulunayım tekrardan, gerekli mi bu kadar,
İlzam ederim karşıdakini inkıyat etsin çabalamadan,
Fakat ne yapsam sanmayın gayri ihtiyari,
Kırıcı, hoyrat, çirkef, küstah ve pislikçe davranmak berhudar eder beni,
Eminim siz de böylesiniz ama söyleyemezsiniz bu kederi,
Şimdiyse iktifa etmelisiniz yarım insan oluşunuza,
İşmar edemem artık irite eden hareketler namına.
İstihkakımız budur insanlar olarak,
Ve fazlasını istedik bir zamanlar,
Şimdiyse çilesini çeker, ihya edilmesini gözleriz.
İtidalli davranan hiçbiri dönemedi geri,
Çünkü öyle olduğunu zannetti,
Gerçek itidal ise hiçbir şey yapmamaktır,
Hicap edenleri ise anlamam, toz tanesi olsan utan,
Ama o bile değilsin, varlığın bile yok hatta,
Hodbin olandır benim için mümtaz,
Bilhassa o heder etmez kendini diğerleri gibi,
Hengame ortasında anlam veremeyendir her şeye anlam verebilen,
Habisler ise olduğu gibi yansıtılan çirkeflerdir.
Hamisi bile yok hiçbirinin yazık,
Hummalı hastalıklarına karşı daha büyüğünü arar,
Diğerinin acısını küçültmek için,
Tasallut eder, asla erişemeyeceği yerlere,
Zarureti var, kanında ihtiva eder her birini,
İnsanlık zarara uğradı savaş kan ile değil,
İnsanların kendini iyi göstermesinden mütevelli.