Muğlak Şiiri - Mehlika Zafer

Şimdi sen geliyorsun
Zeytin bahçelerinden
Yüreğime işleyen hışırtılarla
Ve yüzümü okşuyor nefesin
Şimdi sen geliyorsun
Bir ağaç gölgesinde
Bir zeytin yeşilinde
Dikiliyorsun karşıma
Leylak kokuyorsun bugün
Güneş sende doğuyor
Ve kalbim bir nehrin şırıltısını haykırıyor
Bedenimi saran sarmaşıkların kılcallarında
Bir çocuk utangaçlığında
Sığınıyor yüreğime kelimeler
Avuç içleri yüzüne dönük
Esrik ve titrek bir ruh ile...
Ve şehrin kaçak misafiri gözlerim
Loş sokak lambalarinda,
Çıkmaz sokaklarda gizleniyor
Mana denizi avcilarindan
Ve sen geliyorsun şimdi
Soğuk ruhunun gölgesi
Mistik sunakların
Tutsakların, kurbanların, ayinlerin
Acımasız cellatların
Efsunlu gözlerin gizli mabedi
Mağrur endamınla
Dikiliyorsun karşıma
Son bir istek!
Konuşacağım, söz
Kaçak gözlerimle şehrin orta yerinde
Ve teslim alacağım bütün korkularımı
İsmail gibi
Öpeceğim celladımı
Bilinmezliğe koşacağım
Ve isimsiz bir kahraman gibi gömüleceğim
Sevdalıların mavi kelebek bahçesi
Avuç içlerine
Ama kelimeler firar edecek
Ve işte o gün
Bütün kelimeler seni seviyorum diyecek