Muğla Şiiri - Barış Can Duğan

Muğla’nın yokuşları yorar bacağı,
Güneşi yakar teni, kışın ayazı.
Hayat burada bir sınav, bir mücadele,
Gelenin cebi incelir, gitmez bazen ele.

Ege’nin asiliği, biraz Akdeniz huyu,
Zorludur burada ekmek, damla damla suyu.
​Fakat dön bir bak Datça’ya, o mavi koylara,
Kelebekler Vadisi’nde uçan ruhlara.

Mandalina kokusu siner havaya, denize,
Binlerce yıllık tarih gülümser her geziye.
Zorluğun yanında bir cennet sunulur sana,
O keyif, o huzur biçilemez paha.

​Bir yanda gürültüsü kalabalık yazın,
Diğer yanda köy hayatı, sessizliği sazın.
Zorlukla örülmüş o tatlı yorgunluk,
Denize atılan her adım, her anı mutluluk.
Muğla’da yaşam zordur, evet yorucu biraz,
Ama tadı damakta kalır, bir ömürlük haz.