Muğfel Şiiri - Ceylin Melis Doğan

Tasallut etti meyyus, düşlerime.
Bozuldu rüya orucum,
Göremedim istikbalimi,
Yanan gönlümün isindeki.

Tevellüd etti haramlar,
Yaşadıklarımı gördükten sonra.
Mel'unca tasallut etti maviliklerime,
Tevekkül etti içimdeki yeis Rabbime.

Tasavvur etti iblisin habisliği zihnimde.
Habisliğinde geberesice,
Beni de koydu o karanlığının günahına;
Gecemde kayboldum.

||.
Tiksindi saadet-i seniyye.
Yaradana mücbirce,
Bir daha diriltmemeye söz verdirtmişce,
Ar damarı çatlamıştı.

Yüreğimin mahşerinde boğdum zalimimi,
Yeiste iman etti,
Atası iblis gibi,
Gerçi daha onun vakti gelmemişti...

Öfke anlaştı yandaşı ecinni ile;
Bir o vurdu kamçıyı,bir düşsüzler taifesi,
Taze meyyit kokusuna buladı misklerimi,
Kendi pisliğine maşa etti.

Kurban ettim ayaşa hepsini,
Örttü nuru ile iblisin döllerini.
Yaradana dua ettim yardım etti,
Bir o bana el verdi,
Hem de en yücesinden.