Müge Polat Şiirleri - Şair Müge Polat

0

TAKİPÇİ

Müge Polat

Biri gidiyor bu şehirden
Ruhum çıkıyor açığa
Soğuk rüzgarla beraber savrulup gidiyor
Bedenimi tutun
Düşüp kaybolmasın mavi denizlerde

Devamını Oku
Müge Polat

Işıklar söndü gecemde
her yer aydınlıkken karanlığım ben
camdan güneş ışıkları süzülmez odama
geceleri sokak lambası aydınlatmaz duvarlarımı
gündüzleri sokaktan geçen insanların arabaların gürültüsü
akşam kedi sesleri sarhoşların naraları

Devamını Oku
Müge Polat

hayatıma yeniden başladım
önce evimin duvarlarını boyadım
bi kaç mobilya aldım
sokak satıcılarından süs eşyaları antikacılardan saatler biblo bebekler
eve döndüm tekrar
bi kenarda yıktıklarım

Devamını Oku
Müge Polat

Ve küçük bir kız büyüdü
Aşkla acıyla karışık ruh haliyle
kaybetmeye alışan vücudu
soğuk kaldırımda yatıyor şimdi

yardım eden yok mu?

Devamını Oku
Müge Polat

uçmak istiyorum özgürce,
kimsenin kanatlarıma dokunmasını istemiyorum
soğuk havayı yüzümde hissetmek tek dileğim
ve yukardan izliyor olcağım seni
sen mutlu oldukça başkalarıyla
bir tüy düşecek kanatlarımdan ve sonra

Devamını Oku