Müfsit Şiiri - Zinnur Aldaş

Îş şimdi burçlara kaldı,
Umudu fala kattın sen.
Hasret zakkum,aşkın baldı,
Ağuyu bala kattın sen.
...
Rotası sabit sen yönlü
Açıkta battı yelkenli.
Gülü kanatan dikenli,
Çalıyı dala kattın sen.
...
Gönüllerini kuşatıp,
Bomboş hülyalar yaşatıp,
Bir de eşinden boşatıp
Evliyi dula kattın sen.
...
Değişip çok yasasını,
Boşalttın hep kasasını.
Bozdun aşk piyasasını,
Parayı pula kattın sen.
...
Kandırmak için arıyı,
Pembe gösterdin sarıyı.
Dağıttın hepten sürüyü,
Davarı mala kattın sen.
...
Ardından her gün perişan
Tay gibi peşinden koşan
Küheylanlarla yarışan
Çarığı nala kattın sen.
...
Yıktın gönül obasını,
Yandırdın dert sobasını.
Aşkın temiz libasını,
Pireli çula kattın sen.
...
Kurtlar insin diye köye,
Çağırdın biraz öteye,
Acımadın hiç köpeğe,
Zehiri yala kattın sen.
...
Bayrağım göğün yaldızı
Eşti hilalle yıldızı.
Ne hoştu beyazla kırmızı,
Siyahı ala kattın sen.
...
Gözünü göklere dikip,
Kendine gördün tek rakip
Tümden zivanadan çıkıp
Tanrıyı kula kattın sen.