Müfredat
-hayatımın tek seçmeli dersi sensin sevgilim-
***
kahırlar biriktiriyorum avuçlarımda
sırtım keskin kasaturaya
yüzüm semaya dönük
beşvakit secdeye duruyorum
toprağını öpüyorum avuçlayarak
kıstırıp ömrümü koltuğumun altına
şafak sayıyorum kavuşacağım ana
*
ey sevgili
bildiğim tek duasın dudaklarımda
üşürken soluğum zülfikarın gölgesinde
siper oluyorum sana gelecek tüm beddualara
**
gözlerimin önünden
esmer
kara gözlü
karabakışlı bir rüzgar geçer
darmadağınık siyah saçları
geceyi boyar kapkara
kendime dönerim pervasızca
nefesin çınlar kulaklarımda
bir ney eşliğinde
semazene diz çökerim
başım öne eğik
fikrimin ortasında sen dolu hatıralar
tel tel ayırırım gecenin saçlarını
***
hangi hazan mevsi miydi bilmiyorum
hangi baharda yere düşerdi yapraklar
ama bildiğim
işte o zaman
hüzün basardı kaldırım taşlarına yüksünmüş sarı yapraklara
dönerken ardım sıra geldiğim yollara
tövbesiz ağlar
iki eli yakamda karanfiller
sana yanıyor
sana yakınıyorum
öksüz çocuklar büyürken sakallarımda
****/
her müfredatta büyük harfle adın geçer
seni çalışırım an boyunca
bu gönül senin
iste
yakayım tüm ışıklarını
ve istersen git
üfleyeyim neonlara
kararsın tüm dünya
Kayıt Tarihi : 2.1.2018 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öylesine...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!